“Soar”
Onder water zijn vond ik altijd eng. Hoe ik mijn zwemdiploma heb kunnen halen is mij een groot raadsel. Duiken kon ik niet. Ik deed alles met mijn ogen dicht.
Water, de zee roept bij mij altijd het gevoel van oneindigheid op. Aan de ene kant oneindig veel ruimte, rust en dus vrijheid. Aan de andere kant oneindig veel leegte zonder houvast, dus enorme angst. Angst om geen lucht te krijgen en te verdwijnen.
(Duikers en snoorkelaars zullen nu hard roepen dat er helemaal geen leegte onder water is, maar een hele wereld. Dat is natuurlijk ook zo. Maar dat zag ik niet. Voor mij was er een groot onbekend donker niets.)
Omdat het oneindigheid: ruimteloos, tijdloos, zonder gewicht zowel angst als vrede bij me oproept wilde ik het vastleggen. Vandaar het zweven.
Uiteindelijk gaat ook dit net als mijn portretten over kwetsbaarheid, angsten.
Ik ben me af gaan vragen waarom ik het zo belangrijk vindt dat er kwetsbaarheid moet kunnen zijn?
Als je niet durft om kwetsbaar te zijn is er openheid, geen overgave, en dus geen liefde.
Interview Digifoto_onderwaterfotografie: klik hier om het interview te lezen: